Rośliny Cyborganiczne

Rośliny Cyborganiczne to interaktywna instalacja wykorzystująca żywe formy organiczne – rośliny, rozszerzone o elektroniczne receptory, dzięki którym możliwe jest wejście w relacje z nimi, poznanie ich ekspresji i intymnego świata. Instalacja składa się z 4 obiektów – roślin, każda reprezentuje inny typ „osobowości”: Na instalacji zostanie zaprezentowane dwie z cyborganicznych roślin – CyberJucca (pol. Juka piezoszczera) – dotykana będzie wyrażała za pomocą słów swoje odczucia, w zależności od typu kontaktu (np. „miło”, „boli”, itp.) oraz Sonifkus (pol. Brzmień fikuśny), będący biologicznym interfejsem muzycznym. Odbiorcy dzięki bezpośrednim kontaktom z trans- biologicznymi roślinami mogą tworzyć spontaniczne sytuacje multimedialne. Jednocześnie, wzmocnione elektrycznie, dzięki czemu jeszcze bardziej żywe, formy biologiczne mogą stać się punktem wyjścia w dyskusji o poza-ludzkiej biotechnologii i inteligencji roślin (Anthony Trewavas, „Aspects of Plant Intelligence”). 

Praca ma zwrócić uwagę na niezwykły potencjał roślin, specyfikę ich zachowań, zdolności do analizowania informacji z otoczenia oraz komunikowania się z innymi roślinami oraz zwierzętami. Badania zespołu Stanisława Karpińskiego dowiodły, że rośliny reagują nie tylko na światło, ale pamiętają (!) jego barwę i natężenie, a informacje o tych parametrach potrafią przekazywać z liścia do liścia. Praca jest urzeczywistnieniem zespolenia tego co biologiczne, z tym co technologiczne. 

Celem projektu jest pogłębienie relacji z roślinami,  ukazanie ich wewnętrznych aktywności, zmian napięć elektrycznych w ich ciałach, ukazanie za pomocą technologicznych implementacji ich osobliwego mikrokosmosu. Jak pisała Florianne Koechlin „sposób w jaki obchodzimy się z roślinami wpływa na nasz stosunek do żyjącego świata, do roślin, zwierząt, a także do samych siebie” -dzięki zespoleniu technologii z roślinami, mogą one wyrażać swój wewnętrzny świat, powiedzieć o swoich odczuciach, uwolnić ekspresję w relacji z człowiekiem.